Romantyk współczesności

Uciekam
wmawiając sobie, że zwiedzam świat,
wracam do wspomnień
mówiąc, że wyciągnę z nich jakieś wnioski,
poznaję nowych ludzi
myśląc, że dzięki nim zapomnę choć na chwilę o Niej,
uśmiecham się
udając, że zastąpię w ten sposób smutek, który wypełnia moje serce
tęsknię
marząc, że kiedyś powróci w moje ramiona,
zasypiam
łudząc się, że rano będzie obok mnie,
budzę się
przeklinając kolejną noc, w której znów mi się śniła,
robię śniadanie
w nadziei, że zjemy je we dwoje,
jestem jak wiatr, który przemierza świat bez celu.
Bezdomny w sercu,
Miliarder w myślach, których nigdy nie chciałem mieć.

Nazywam się Romantykiem Współczesności,
Ale kim naprawdę jestem....